*MENZİLE DOĞRU
Geçtiğimiz yerleşimleri ancak yol tabelalarından tanıyoruz. Ay aydınlığı da yok. Burhaniye’yi geçtik. Ayvalık’ın taaa bilmem kaç kilometre dışından geçeceğiz. Ayrıca, Ayvalık’ta acım var, girmek istemiyorum. Sağa, Ayvalık’ı gösteriyor. Hüzünleniyorum. Ağlayasım var, ağlayamıyorum. Geçen yıl kaybettiğim ağabeyim 8-9 ay burada, Cunda adasında yaşardı. Pas geçiyorum. Altınova, Dikili derken, Bergama sapağında çevirmeye girdim. ‘’Ne var kardeşim? Araba daha yeni, sıfır. Yol yapımı nedeniyle hızımız da yok. Eeeee…’’ ‘’Rutin kontrol.’’ Benim kaderim, Bergama-Aliağa arasında mutlaka bir çevirmeye girerim. Sinirleniyorum. Bıktım yol onarımlarından, yol yapımından. Bu yıl, batıdan-doğuya, kuzeyden-güneye binlerce kilometre yaptım. Yolun uzunluğu değil, yol yapımları yordu beni. Güvenli olmayan doğu yollarında, yol yapımları tehlikeyi on kat yirmi kat daha artıyor. (Aliağa’da gece) ( Fotoğraf alıntıdır. ) Ege’nin güzelim yerleşimi Aliağa’nın, tüm çirkinliğini karanlık örtüyor. Gece ne...