İĞNEADA
SINIRDA BİR KÖY… BEĞENDİK KÖYÜ… İki yanımız orman. Orman havasını, orman güzelliklerini sindiriyoruz. İnişli, çıkışlı düzgün bir asfaltta ilerliyoruz. Bir ve iki… Hepi topu iki araba geçtik. Az ilerimizde, köylerde sık rastladığımız eski model bir araba gidiyor. Sollamaya niyetim yok. Sakin sakin gidiyoruz. Fotoğraf çekmek için durmak istemiyorum. Buralar tekin yerler değil. Olmadık zamanda karşımıza asker çıkabilir. Kendimizi anlatamayız. Yıllar önce Beğendik Köyü’ne gelmiştik. Köylüler meydanda toplanmışlardı. Bizi karşılamadıklarına göre, bir şeyler olduğu belliydi. Gelirken, asfaltın pırıl pırıl olması dikkatimizi çekmişti. Az sonra işin doğrusunu öğrendik. Yol toprakmış, asfalt yeni kaplanmış, erkân açılışı yapıp az önce gitmiş, hemen ardından köye ilk gelen bizim arabaymış. Bayağı iltifat görmüştük, çaylar ısmarlandı, sohbetler edildi. Köylü yol sevinciyle bize pek ısınmıştı. Az sonra köye ulaşacağız. Köy evlerinin arasından geçip küçük bir meydana ula...